biraz ağır kaçınca

ilk iki yazım biraz ağır kaçmış. arkadaşlar öyle diyorlar. o zaman gündelik dilde haberleşelim bir süre. geçen cumadan beri şişme sinyalleri veren bademciklerim pazar sabahı altı sularında beni 39 derece ateşle uyandırdı ve boğazımı geçişlere kapattığını anlamam uzun sürmedi. tüm gün düşmeyen ateş en sonunda acil serviste vurulan penisilin iğnesiyle 1 derece indi. iki gündür evde sefil saatler geçirirken yutkunmanın bile ne kadar önemli bir farkedilmeden yapılan aksiyon olduğunu anladım. ne yapalım biz erkekler birazda nazlı oluyoruz galiba. şimdi biraz toparladım sayılır. her neyse madem gündelik dilde yazacağım biraz hıncallık yapayım. son dönemde wolverine, terminatör 4, transformers ve blindness olmak üzere 4 film izledim. blindness , samimiyetsiz sadece festival filmi olsun diye çekilmiş vasatın altında bir film. öykü tutarlı değil ve ruhsuz. wolverine'e gelince meraklısının yüzde yüz beğeneceği karakterin geçmişinin gün yüzüne çıktığı görsel efektleri gayet tatmin edici iyi kotarılmış bir fantastik aksiyon. terminatör 4'ün ilk yarısı gerçekten serinin ününe yakışır güzellikte müthiş bir kurguya ve akıcılığa sahip. salonda oturduğum koltuk efektlerin etkisyle sürekli sallandı desem abartmış olmam. fakat ikinci yarısında filmin düğümleri kötü bir tempoyla çabuk ve zekadan yoksun bir şekilde çözülürken bazı sahne hataları hiç yakışık almamış. futbol tabiriyle ilk yarı başka ikinci yarı başka bir terminatör izledim. transformers'ın ilk filmini bir arkadaşın ısrarıyla dvd 'den izledim. hoşça vakit geçirebileceğiniz çıtır çerez bir film. izlemekte izlememekte kayıp değil doğrusu.