12 Temmuz 2009 Pazar

patlamaya sırtını dönüp yürüyen kahraman


Aristoteles'in ünlü yapıtı "Metafizik", "bütün insanlar doğal olarak bilmek isterler" cümlesiyle başlar. Bir şeye yalnızca varoluş yükleyen yargı varlığın bilinciyle ''var oluyor''. karşılıklı iki ayna arasında sonsuza uzanan görüntü gibi dualiteden doğan bilme isteği ve anlamlandırma çabası bizi kendimizi tanımlamaya itiyor. böylesine sıkıcı bir giriş yaptıktan sonra şu uyuz pazar gününde neye anlam vereceğimi şaşırdığımı gizlemeyeceğim. patlamaya sırtını dönüp yürüyen film kahramanları gibi dönüp yürüsem rutinin dışına... rutinin içinde Res cogitans* ne kadar yorucu ve gereksiz geliyor bazen. farkındalığı verip karşılığında hayattan alınan şeydir rutin. bazen rahatlatır bizi ama çoğu zaman sıkıcıdır. rutini patlatanlara ve sırtını dönüp yürüyenlere saygı kuşağında bu hafta biz yer alabilsek keşke... *(Descartes felsefesinde geçen ve “düşünen şey”, “düşünen varlık” anlamına gelen Latince deyim)

Hiç yorum yok: